Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015

Λουδίτης.




Δεν είναι και λίγες οι φορές που νοιώθω εκτός εποχής.
Σαν τα γεγονότα, οι ιδέες, η Νέα Γνώση να με προσπερνούν. 

Και εγώ να μένω κολλημένος.
Κολλημένος που; 

Σε ένα παρελθόν που σίγουρα έχει πεθάνει ή σε ένα αύριο που  δεν ήλθε ποτέ; 

Σίγουρα η γενιά μου δεν ήθελε να παραδώσει αυτήν την Ελλάδα στα παιδιά της.
Ένα διαφορετικό αύριο είχαμε ονειρευτεί, και σε αυτό ίσως και να έχω κολλήσει. 

Ήταν ουτοπικό ή η τεχνολογία και η Νέα Γνώση μας ξεπέρασαν τόσο που γίναμε οι Λουδίτες του 21ου αιώνα; 

Δεν είμαι πια 30, και τα 40 δείχνουν μακρινό παρελθόν.
Και θα νοιώσω εμπαθής αν χαρακτηρίσω το αύριο που κληρονομούμε στα παιδιά μας ως εφιάλτη. 

Όμως το αύριο είναι εφιάλτης. 

Ίσως για την Νέα Εποχή αυτή η λέξη να δείχνει εμπάθεια, όπως ίσως και θα ένοιωθαν όλοι όσοι γεννήθηκαν και πέθαναν σε καθεστώς δουλείας, ή κατοχής. 

Όμως όλοι όσοι γεννηθήκαμε σε μια κοινωνία με περισσότερες ελευθερίες ( το νόημα της λέξης είναι διαφορετικό από αυτό που η πολιτικά ορθή εποχή μας εννοεί) όλοι όσοι λοιπόν γεννηθήκαμε σε αυτήν τη εποχή, και ονειρευτήκαμε ένα αύριο ακόμα πιο ελεύθερο, δεν μπορούμε παρά να το χαρακτηρίσουμε εφιάλτη. 

Γιατί είναι εφιάλτης να θέλουν να σε κάνουν να πιστέψεις την δική τους Αλήθεια. 

Γιατί είναι εφιάλτης να σε κάνουν να πιστέψεις πως μέσα από την ομογενοποίηση των πάντων θα αναδειχθεί η διαφορετικότητα. 

Γιατί είναι εφιάλτης να σε κάνουν να πιστέψεις πως κυβερνήσεις χωρών,  όπως αυτές  των ΗΠΑ, του ΗΒ, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ρωσίας έχουν θέσει ως υπέρτατο σκοπό την ευημερία των πιο αδυνάμων. 

Ότι το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο ΟΗΕ είναι κάτι σαν την μητέρα Τερέζα αλλά σε μεγαλύτερη έκδοση. 

Γιατί είναι εφιάλτης να θέλουν να σε κάνουν να πιστέψεις, πως για την πείνα στην Αφρική ή όπου αλλού υπεύθυνη είναι η κακή τύχη αυτών των ανθρώπων, η υπερθέρμανση του πλανήτη, οι διαθέσιμοι πόροι της γης. Ένοχα τα πάντα εκτός από την πολιτική βούληση της Δύσης. 

Γιατί είναι εφιάλτης να σε κάνουν να πιστέψεις ότι γεννήθηκες απλά για να πληρώνεις λογαριασμούς, και να δημιουργείς σκουπίδια.  

Γίνεται εφιάλτης όταν το «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι» αποτελεί το πολυτιμότερο βέλος στην φαρέτρα των κυβερνήσεων όλου του πλανήτη. 

Τελικά μήπως είμαι πραγματικά Λουδίτης; 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φίλοι...