Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ



Σε φιάσκο κατέληξε η απεργία των ναυτεργατών, που μπήκαν και αυτοί στην σειρά για κουραμάνα μετά τους εργαζόμενους στο ΜΕΤΡΟ.

Και το φιάσκο δεν έγκειται μόνο στο γεγονός , ότι οι εργαζόμενοι δεν κέρδισαν τίποτε,  αλλά και στο ότι  μετά την κήρυξη επιστράτευσης βρέθηκαν με μόνα όπλα αυτό της παραίτησης ή της απόλυσης. Κάθε εργατικό τους δικαίωμα εξανεμίστηκε.

Και δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά.

Τα συνδικάτα εκτός του ότι δείχνουν απρόθυμα να αντισταθούν στις ορέξεις της Τρόικα, είναι και ανίκανα να προσαρμοστούν στον τρόπο σκέψης της νέας εποχής. 
    
Σήμερα τα όπλα έχουν αλλάξει.
Σε μια εποχή που ο έλεγχος των μαζών είναι ολόκληρη επιστήμη δεν μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που να πιστεύουν ότι οι αψιμαχίες με τα ΜΑΤ φτάνουν για να δείξουν πόσο καλός κοινωνικός αγωνιστής είσαι.

Σε μια εποχή που οι κυβερνώντες χρησιμοποιούν χωρίς αιδώ το απόλυτο ψεύδος και την διαστρέβλωση κάθε έννοιας των λέξεων και αξιών, δεν μπορεί κάποιος να πιστεύει ότι η απεργία είναι το κατάλληλο όπλο των απόβλητων της Άρχουσας Τάξης.

Παραδείγματα υπάρχουν για το πώς η Νέα Εξουσία χρησιμοποιεί λέξεις και όρους διαστρεβλώνοντας τους προς όφελός της.

Ξεκινώντας από τον πρώτο διδάξαντα της Νέας Εξουσίας, τον Αμερικανό πρόεδρο George W.Bush. Ήταν ο πρόεδρος που έπεισε τους Αμερικανούς ότι βομβάρδιζε στο όνομα της ειρήνης.

Το ίδιο συμβαίνει και με τον σημερινό πρωθυπουργό της Ελλάδος.
Σε κάθε απεργία βγαίνει στα κανάλια για να προστατέψει την κοινωνία και την οικονομία από τους απεργούς, μια κοινωνία και μια οικονομία τις οποίες ο ίδιος με τις αποφάσεις του έχει διαλύσει.

Και πιστεύουν τα συνδικάτα ότι μπορεί με μεθόδους και συνθήματα του 19ου αι. μπορούν να κερδίσουν.

Μα πρώτα-πρώτα δεν γνωρίζουν τον αντίπαλο.

Σαμαράς και η συμμαχία των προθύμων δεν είναι τίποτε άλλο από μαριονέτες.

Χορεύουν στον ρυθμό που τα αφεντικά θέλουν. Το ξέρουν και οι ίδιοι, και ξέρουν  ότι είναι αναλώσιμοι. Απλά περιμένουν την προστασία που έχει και ο GAP.

Μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση Σαμαρά δεν τόλμησε ούτε τα ονόματα των Υπουργείων να αλλάξει.  
Μακροσκελή ονόματα που σκοπό έχουν να χειραφετήσουν και να καθοδηγήσουν την σκέψη του απλού ανθρώπου.  

Υπουργείο Προστασίας του (υπάκουου) Πολίτη.

Υπουργείο Περιβάλλοντος και κλιματικής αλλαγής ( Το καλαμπόκι της Monsanto είναι καλό πράγμα, η καμινάδα από το τζάκι του φουκαρά κακό, πολύ κακό) κλπ, κλπ.   

Και μέσα σε αυτό το περιβάλλον της παραπληροφόρησης, του εκφοβισμού, της διαστρέβλωσης κάθε αξιακής έννοιας, της καταβαράθρωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας οι συνδικαλιστές μιμούνται τους μουσικούς του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ.

Αυτό ξέρουν να κάνουν, αυτό κάνουν, άσχετα με το αν το πλοίο βυθίζεται.

©  HeadWaiter  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Φίλοι...