Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

Δεν πιστεύω στο euro.



Δεν πιστεύω στο euro. Δεν πιστεύω σε αυτό που λέγεται Ευρώπη των Λαών, Δημοκρατική Ευρώπη.

Και δεν πιστεύω ότι μπορεί να αλλάξει (η Ευρώπη) όπως όλα τα κόμματα της Βουλής αφήνουν να εννοηθεί.


Σε τούτην την μάχη η χώρα είναι μόνη χωρίς τους εταίρους της.
Και όσο για τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης, κάποιοι μας βλέπουν σαν βάρος, κάποιοι άλλοι με συμπάθεια σαν η χώρα των διακοπών τους αλλά όλοι θα αναστέναζαν με ανακούφιση αν δεν υπήρχαμε.

Δημοκρατική Ευρώπη: Μόνο σαν αστείο μπορεί να λεχθεί.

Το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο είναι ένας θεσμός μόνο για το θεαθήναι.
Η Ευρώπη κληρονόμησε την Δημοκρατία αλλά την μισεί.

Οι αποφάσεις βγαίνουν πίσω από τις κλειστές πόρτες των Βρυξελών.

Γιατί δεν γίνεται ένα δημοψήφισμα σε όλη την Ευρώπη για το Ελληνικό Ζήτημα;

Όσες φορές οι γραφειοκράτες της Ευρώπης έχουν απευθυνθεί στους λαούς για επικύρωση των αποφάσεών τους έχουν εισπράξει ένα μεγάλο ΟΧΙ. Βλέπε ευρωπαϊκό σύνταγμα και euro σε όσες χώρες διεξήχθη δημοψήφισμα.  
Το euro είναι ένα εικονικό νόμισμα. Η ΕΚΤ, όπως και η Τ.της Ε. σαν παράρτημά της ελέγχονται μόνο από τον εαυτό τους.

Ολόκληρη η Ν. Ευρώπη αναστενάζει κάτω από την Γερμανική μπότα.
Οικονομίες όπως αυτή της Κύπρου, που δεν είχε ποτέ πρόβλημα, της Ιταλίας της Γαλλίας αρχίζουν να δείχνουν συμπτώματα σήψης.

Οι Έλληνες (τα Ελληνικά κόμματα) συνεχίζουν να βλέπουν το  euro  και την Ε.Ε σαν το Άγιο Δισκοπότηρο.
Ίσως να φταίει και το DNA μας, το DNA του σκλάβου.

Γιατί δεν μπορεί να προτιμάς να θυσιάσεις μια γενιά ολόκληρη, ίσως και παραπάνω,  μόνο και μόνο για να μην πουν οι ξένοι ότι δεν είμαστε εχέγγυοι.

Δεν γίνεται να έχεις το euro στην τσέπη και την ίδια στιγμή, ό ένας μετά τον άλλο η πολίτες σου να βουτούν από τις ταράτσες.

Δεν γίνεται να έχεις το euro στην τσέπη και την ίδια στιγμή τα παιδιά να λιποθυμούν από την πείνα ή να κλείνουν σχολεία λόγω έλλειψης πετρελαίου.

Δεν μπορεί να προστατεύεις το  euro και την ίδια στιγμή να εξαναγκάζεις σε αργό και επώδυνο θάνατο τους καρκινοπαθείς.

Να εξολοθρεύεις κάθε αδύναμο άτομο στην κοινωνία, μόνο και μόνο για να γίνεις δεκτός σε ένα club τοκογλύφων.

Δεν πιστεύω στο euro.
Δεν πιστεύω στην Ε.Ε.

Πρέπει σαν χώρα, σαν λαός να βγάλουμε από την πρίζα αυτό το δικτατορικό μόρφωμα.
Και είμαι σίγουρος ότι οι υπόλοιποι λαοί του πλανήτη θα επιδοκιμάσουν αυτήν μας την κίνηση.

© HeadWaiter

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

...καλύτερα "μια κι έξω", παρά "αργός θάνατος"...?
Ενδιαφέρουσες απόψεις...αν και διστάζω να συμφωνήσω...

Φίλοι...